Bazı vahşice işlenen kadın cinayetlerinden sonra toplumca ayağa kalkıyoruz. Canice işlenmeleri nedeniyle infiale neden olan cinayetlerin ve katledilmeleri ile kadına yönelik şiddete ilişkin toplumsal karşı çıkışın sembol ismi haline gelen yitirdiğimiz kadınların ardı arkası kesilmiyor. #MünevverKarabulut, #ÖzgecanAslan, #EmineBulut, #PınarGültekin, #AylinSözer ve daha niceleri. Toplumsal belleğimize unutulmaz bir trajedi ve yas olarak kazınıp, toplumsal travmamız haline
90 yılda 32.000’den fazla erkek, 156 kadın belediye başkanı seçtik. Bugün Türkiye’de kadınların yerel yönetimlerde seçme ve seçilme hakkını kazanmasının 90’ıncı yıldönümü. Kadınların her alanda erkeklerle eşit seçme seçilme hakkına kavuşmasının ilk adımı olan Belediye Kanunu 3 Nisan 1930 tarihinde kabul edilmişti. Ancak 90 yıl boyunca ve takvimlerin 2020’yi gösterdiği bugün, kadınlar yerel yönetimlerde de
Emel Armutçu Türkiye’de kadınlar Osmanlı’dan bu yana eşit haklar için mücadele ediyor. Peki, cinsiyet eşitliğinde bugüne dek ne kadar yol kat edildi? Türkiye 85 yıl boyunca, kadınlara seçme ve seçilme hakkını pek çok Avrupa ülkesinden önce “vermiş” olmakla övündü. Övünmekte haklıydı; gerçekten de 1934 yılında, yani henüz 11 yaşındaki genç Cumhuriyet döneminde, Türkiye’nin erkeklerle “eşit”
Kadınlara köy ihtiyar heyetlerine ve muhtarlığa seçme ile seçilme hakkı verilmesinin 86. yıl dönümünde, kadının yerel topluluklar üzerindeki destekleyici rolü bir kez daha vurgulanıyor. Seçilme hakkının kazanıldığı 26 Ekim, kadınların karar alma mekanizmalarında temsili için bir milat. Türkiye’nin seçilmiş ilk kadın muhtarı, 2 Kasım 1933’te Aydın Güre İlçesi’nin Demircidere köyünde yapılan seçimlerde Gül Esin Aydın